Krótka historia tańca majowego
The Taniec majowy jest popularną tradycją w wielu krajach, w tym w Wielkiej Brytanii, Niemczech, Szwecji i Stanach Zjednoczonych. Jest często wykonywany na festiwalach, targach i innych imprezach publicznych. Tańcowi zwykle towarzyszy tradycyjna muzyka i śpiew.
The Taniec majowy to świetny sposób na zjednoczenie ludzi i świętowanie nadejścia wiosny. Jest to zabawna i świąteczna aktywność, z której mogą korzystać ludzie w każdym wieku. Taniec to także świetny sposób na nauczenie dzieci znaczenia wspólnoty i radości płynącej z tańca.
Jak wykonać taniec Maypole
The Taniec majowy to dość prosty taniec, który może wykonać każdy. Podstawowe kroki obejmują grupę osób stojących w kręgu wokół słupa, z których każdy trzyma wstążkę lub serpentynę. Następnie tancerze poruszają się zgodnie z ruchem wskazówek zegara, owijając wstążki wokół słupa. Podczas gdy muzyka gra, tancerze nadal poruszają się wokół słupa, tworząc piękny wzór wstęg.The Taniec majowy to świetny sposób na zjednoczenie ludzi i świętowanie nadejścia wiosny. Jest to zabawna i świąteczna aktywność, z której mogą korzystać ludzie w każdym wieku. Dzięki prostym krokom i tradycyjnej muzyce Maypole Dance z pewnością będzie hitem na każdej imprezie.
Taniec ze słupem majowym to wiosenny rytuał od dawna znany mieszkańcom Europy Zachodniej. Zwykle wykonywany 1 maja (dzień maja), ludowy zwyczaj odbywa się wokół słupa ozdobionego kwiatami i wstążką, który symbolizuje drzewo. Praktykowana od pokoleń w krajach takich jak Niemcy i Anglia, tradycja słupa majowego wywodzi się z tańców, które starożytni ludzie wykonywali wokół prawdziwych drzew w nadziei na zebranie dużych plonów.
Dziś taniec ten jest nadal praktykowany i ma szczególne znaczenie dla pogan, w tym wiccan, którzy postawili sobie za cel uczestniczenie w tych samych zwyczajach, co ich przodkowie. Ale ludzie zarówno nowi, jak i starzy w tradycji mogą nie znać skomplikowanych korzeni tego prostego rytuału. Historia tańca ze słupem majowym pokazuje, że do powstania tego zwyczaju przyczyniły się różne wydarzenia.
Tradycja w Niemczech, Wielkiej Brytanii i Rzymie
Historycy sugerowali, że taniec z masztem majowym wywodzi się z Niemiec i dotarł na Wyspy Brytyjskie dzięki uprzejmości sił najeźdźców. W Wielkiej Brytanii taniec stał się częścią tzwrytuał płodnościodbywa się każdej wiosny w niektórych obszarach. W średniowieczu w większości wiosek obchodzono coroczne obchody słupa majowego. Na obszarach wiejskich słup majowy był zwykle wznoszony na wiejskiej zieleni, ale kilka miejsc, w tym niektóre dzielnice miejskie w Londynie, miało stały słup majowy, który stał przez cały rok.
Rytuał ten był jednak popularny również w starożytnym Rzymie. Nieżyjący już profesor Oksfordu i antropolog E.O. James omawia związek słupa majowego z tradycjami rzymskimi w swoim artykule z 1962 roku „ Wpływ folkloru na dzieje religii ' James sugeruje, że drzewa zostały pozbawione liści i konarów, a następnie ozdobione girlandami z bluszczu, winorośli i kwiatów w ramach obchodów rzymskiej wiosny. Mogło to być częścią festiwalu Floralia, który rozpoczął się 28 kwietnia. Inne teorie głoszą, że drzewa lub słupy były owinięte fiołkami jako hołd dla mitologicznej pary Attis i Kybele .
Purytański efekt na słupie majowym
Na Wyspach Brytyjskich obchody majówki odbywały się zwykle następnego ranka Beltane , uroczystość powitania wiosny, która obejmowała m.in wielkie ognisko . Kiedy pary wykonywały taniec z masztem majowym, zwykle wracały chwiejnym krokiem z pól, w nieładzie w ubraniach i ze słomą we włosach po całonocnej zabawie. uprawianie miłości . To skłoniło XVII-wiecznych purytanów do niechęci do używania słupa majowego podczas uroczystości; w końcu był to gigantyczny falliczny symbol na środku wiejskiej zieleni.
Słup majowy w Stanach Zjednoczonych
Kiedy Brytyjczycy osiedlili się w USA, przywieźli ze sobą tradycję słupa majowego. W 1627 roku w Plymouth w stanie Massachusetts niejaki Thomas Morton wzniósł na swoim polu gigantyczny słup majowy, uwarzył porcję obfitego miodu pitnego i zaprosił dziewczęta z wioski, by poszły z nim na igraszki. Jego sąsiedzi byli zbulwersowani, a sam przywódca Plymouth, Myles Standish, przybył, by przerwać grzeszne uroczystości. Morton później podzielił się sprośną piosenką która towarzyszyła jego hulance na słupie majowym, która obejmowała wersety,
„Pijcie i bądźcie weseli, weseli, weseli, chłopcy,
Niech cała twoja rozkosz będzie w radościach Hymena.
Lo do Hymen teraz nadszedł dzień,
o wesołym słupie majowym weź pokój.
Zróbcie zielone girlandy, wynieście butelki,
i napełnij słodkim Nektarem swobodnie.
Odsłoń głowę i nie bój się krzywdy,
bo oto dobry trunek na rozgrzewkę.
Więc pij i bądź wesoły, wesoły, wesoły, chłopcy,
Niech cała twoja rozkosz będzie w radościach Hymena.
Odrodzenie tradycji
W Anglii i Stanach Zjednoczonych purytanom udało się stłumić obchody słupa majowego na mniej więcej dwa stulecia. Jednak pod koniec XIX wieku zwyczaj ten odzyskał popularność, gdy Brytyjczycy zainteresowali się wiejskimi tradycjami swojego kraju. Tym razem słupy pojawiły się jako część kościelnych obchodów Dnia Maja, które obejmowały taniec, ale były bardziej ustrukturyzowane niż dzikie tańce majowe sprzed wieków. Taniec majowy praktykowany dzisiaj jest prawdopodobnie związany z odrodzeniem tańca w XIX wieku, a nie ze starożytną wersją tego zwyczaju.
Podejście pogańskie
Obecnie wielu pogan włącza taniec z masztem majowym do swoich obchodów Beltane. W większości brakuje miejsca na pełnoprawny słup majowy, ale mimo to udaje się włączyć taniec do swoich uroczystości . Wykorzystują symbolikę płodności słupa majowego, tworząc małą wersję stołową, którą można umieścić na nich Ołtarz Beltane , a potem tańczą w pobliżu.
